De erfenis van Django Reinhardt (1910-1953) wordt nog steeds bewaard door veel jonge muzikanten. Hieronder tien stukken die hun inspiratie kunnen bieden.
1.Lady Be Good (album: Les Années Django, BMG)
Er zijn al platen opgenomen van Django Reinhardt vanaf juni 1928. Daarop speelde hij vaak alleen banjo en de muziek paste in de musette-stijl, waar het publiek toen dol op was. Jazzliefhebbers kijken vooral naar opnamen waarop de gitarist al tot de jazz was bekeerd, vanaf 1934. Zoals deze vroege opname van een standard met Le Quintette.
2. Djangology (album: Manoir de ses Rêves, Le Chant du Monde)
De eerste belangrijke compositie van Django, hier in de eerste versie van 2 september 1935. De hoofdrol is voor violist Stéphane Grappelli, omdat de sessie op zijn naam kwam: Stéphane Grappelli and His Hot Four.
3. Sweet Georgia Brown (album: Musette to Maestro, JSP)
Django en Grappelli in 1937 met enkele grote Amerikanen: Coleman Hawkins en Benny Carter. De status van Django was inmidddels dusdanig dat zulke muzikanten hem opzochten als ze in Europa waren.
4. Minor Swing (album: The Best of Django Reinhardt, Blue Note)
Een van de meest beroemde stukken. Hij nam het vaak op, deze is uit november 1937 met Le Quintette. Minor Swing werd iconisch voor hun muziek.
5. Nuages (album: Manoir de ses Rêves, Le Chant du Monde)
De eerste versie van Nuages, gemaakt in oktober 1940 toen de oorlog al was uitgebroken en Grappelli in Londen zat. Het stuk (hij was over deze uitvoering zelf niet zo tevreden) zou een evergreen worden.
6. Mélodie au Crépuscule (album: Manoir de ses Rêves, Le Chant du Monde)
Django maakte dit weemoedige stuk in juli 1943 met een grote bezetting. Dat was een experiment voor hem, hij was er heel enthousiast over, maar de kosten bleken uiteindelijk te hoog.
7. Echoes of France (album: Manoir de ses Rêves, Le Chant du Monde)
De oorlog was voorbij en Django zocht Grappelli op in Londen. Daar (in januari 1946) namen ze dit stuk op, eigenlijk gewoon La Marsellaise.
8. Improvisation No 7 (album: Manoir de ses Rêves, Le Chant du Monde)
De trip van Django naar de USA (waar hij zou touren met de band van Duke Ellington) was geen overdonderend succes maar wel historisch. Zoals deze opname uit Civic Opera Housein Chicago, november 1946.
9. Menilmontant (album: Djangology, Bluebird)
Rond 1949 was de relatie tussen Grappelli en Django niet best meer. Dat kwam ook door de experimenteerlust van de gitarist; hij zocht het soms meer in de richting van de bebop en werkte veel met een elektrische gitaar. Op deze opname gemaakt in Rome greep hij echter terug naar de akoestische gitaar.
10. Manoir de Mes Rêves (album: Les Années Django, BMG)
Een opname van dit prachtige stuk uit het voorjaar van 1950, ook gemaakt in Rome – maar zonder Grappelli. In deze periode had Django zijn flat in Pigalle verkocht; hij was weer gaan wonen in een woonwagen.
