‘Ik hoorde Miss Sarah’s wonderbaarlijke stemgeluid, haar duidelijke dictie en haar enorme stembereik’, schreef recensent Ton van der Horst over een concert van Sarah Vaughan dat hij in 1958 bijwoonde. Daarmee benoemde hij meteen drie kenmerkende eigenschappen van ’the divine one’, zoals ze werd genoemd. Ze had met enig gemak ook operazangeres kunnen worden. Gelukkig voor ons bleef ze bij de jazz. En dit jaar kwam ze zelfs op een Amerikaanse postzegel te staan… Hierbij 10 van haar mooiste tracks.
1. I’ll Wait and Pray (5 december 1944, label DeLuxe, te vinden op YouTube)
Eerst kwam ze bij het orkest van Earl Hines (in eerste instantie officieel als pianiste!), daarna ging ze naar de band van Billy Eckstine. En dit is haar debuut in de platenstudio.
2.Interlude oftewel Night in Tunisia (album The Chronological 1944-1946)
Op deze sessie in 1953 was ‘Sassy’ omringd door beboppers als Charlie Parker, Dizzy Gillespie en Max Roach. De titel was volgens componist Gillespie Interlude, ’till some genius called it Night in Tunisia’.
3.Lullaby of Birdland (album: Sarah Vaughan with Clifford Brown, EmArcy/Marcuru 1954)
Een fantastische sessie met onder meer Clifford Brown, Herbie Mann, Jimmy Jones en Roy Haynes. Ze vond dit een van haar beste albums; de plaat kwam in 1999 in de de Grammy Hall of Fame.
4. Tenderly (album: The Divine Sarah Sings, Mercury1954 )
Sarah Vaughan had met dit mooie lied zelfs een hitje in 1947. Daarna maakte ze er een standard van, onder meer door deze vertolking uit 1954, met een glamoureuze begeleiding door het orkest van Hugo Peretti.
5. I Cried for You (album: Swingin’ Easy, EmArcy/Mercury 1954)
She makes the difficult sound easy. Op dit indrukwekkende album werkte ze onder meer met drummer Roy Haynes en pianist Jimmy Jones, op een van haar mooiste platen voor het label Mercury.
6. Moonlight in Vermont (album: No Count Sarah, Mercury 1958)
Sarah met het orkest van Count Basie, maar zonder de Count zelf, de titel zegt het al. Een ingenieuze song (niets rijmt, en elke regel is een haiku). Elke keer als ze dit zong was het een muzikaal feest.
7. The Man I Love (album: Sarah Vaughan Sings The George Gershwin Songbook Vol. 2, Mercury 1957)
Hoewel ze met haar Songbooks niet het succes van Ella Fitzgerald evenaarde, was er genoeg op die platen te genieten. Zoals haar aanpak van dit majestueuze lied.
8. Round Midnight (album: Sarah Sings Soulfully, Roulette 1963)
Een van haar laatste platen voor het label Roulette, deze keer met jazzgrootheden als tenorsaxofonist Teddy Edwards en trompettist Carmell Jones. Ze had de perfecte stem voor Round Midnight (en The Midnight Sun, staat ook op dit album)
9. Misty (album: Live in Japan, Mainstream 1973)
Op tournee in Japan, met onder meer de vertrouwde pianist Carl Schroeder en drummer Jimmy Cobb. Ze had deze song in 1958 al eens in de studio opgenomen (Vaughan and Violins) maar live kreeg het lied nog meer diepte. Net als Wave trouwens.
10. I’ll Remember April (album: Live at Rosy’s, Resonance Records 1978)
Een vast onderdeel van haar live-optredens. Ze zong dit lied bijvoorbeeld in 1975 met Dizzy Gillespie in San Francisco, waarbij ze weer liet horen dat ze tot de weinige echte scat-zangeressen behoorde. Een paar jaar later stond ze ermee in deze club in New Orleans.
