Ségou To Lagos
Mieruba-ML
World/Jazz
Aan de West-Afrikaanse kust liggen zowel Mali als Nigeria, Franstalig en Engelstalig, verbonden door overlappende muziekstijlen. Ségou To Lagos draait om gitarist Solomane Doumbia, gesteund door sax, trompet en de Malinese harp van Oumar Kouate. Gitarist Doumbia brengt een hommage aan saxofonist Tidiane Kone, een van de oprichters van de legendarische seventies Railband de Bamako en Super Biton de Segou. Solomane, die lang Salif Keitas vaste percussionist en arrangeur was, pakt in Kele uit met traditioneel Malinees uitgesponnen emotioneel vocaal vuurwerk. Fluitsoli bepalen met hun ijle melodieën de sfeer, naast Solos gitaar en de calebash-percussie in Nekela. In het titelnummer hoor je eigenaardig genoeg niet echt de connectie tussen Segou en de kraamkamer van de afrobeat. Mooi is het delicate, bijna etherische Diarabi.
Pieter Franssen
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
