Rosario Di Leo

Homotempus
Auand
Jazz
De Siciliaanse pianist Rosario Di Leo wil liever niet in een hokje worden geplaatst. Toch is zijn stijl moeiteloos te herkennen. Zijn vierde album is doorspekt met hartzeer en weemoed. In zijn kwartet heeft hij cellist Sunah Choi opgenomen. Zij geeft de composities de diepte die ontbreekt op eerdere albums. In elf nummers worden we getrakteerd op een bijzondere mengeling van tango, oriëntaalse, klassieke en filmmuziek. Toch is het jazz, grenzeloze, in Amerikaanse en Afrikaanse tradities gewortelde muziek, die wordt gekenmerkt door improvisatie. Het is evenwel niet de jazz, maar vooral de tot in de puntjes verzorgde composities die dit album coherent maken. Als de laatste klanken van het Grandioso ad Mortem klinken blijven we achter in een door mysterieuze synthesizerakkoorden opgeworpen vraagteken. Voldoende reden om de cd nogmaals te draaien.
Robin Arends