Portico Quartet

Terrain
Gondwana Records
JAZZ
Het Britse Portico Quartet bestaat op de nieuwste uitgave alleen nog maar uit slagwerker Duncan Bellamy en saxofonist Jack Wyllie, die altijd al de drijvende krachten achter de band waren. Voor Terrain grepen ze terug op de meer geïmproviseerde stukken van eerdere albums, zoals Line en Shed Song van Isla (2009) en Rubidium van Portico Quartet (2012): composities die opgebouwd zijn rond een herhaald patroon en een horizontaal verloop hebben. Het resultaat is een suite van drie delen waarop de muziek meer uitgesponnen is dan ooit. Een bijzondere inspiratiebron vormde het werk van de Japanse minimal componist Midori Takada, die met haar werk verschillende werelden oproept. Daarnaast waren filmregisseurs als Andrej Tarkovsky en John Akomfrah van grote invloed. De delen gaan elk uit van een repeterend ritmisch motief, waaraan steeds verschillende componenten worden toegevoegd, zodat er een geraffineerd narratief ontstaat. Deel een begint met een voor Portico Quartet zo typerend hang drum-patroon. Synthesizers, cymbalen, samples en Wyllie’s ijle saxofoon vullen de muziek bedachtzaam verder in. Extra kleur is er van cello, viool en contrabas, waarvoor gastmuzikanten zijn uitgenodigd. Het nemen van meer ruimte betaalt zich uit: prachtig hoe de delen zich langzaam als filmische landschappen ontrollen. De schoonheid zit in de subtiele verschuivingen. Met deze meditatieve muziek wil de band ons eigen persoonlijke landschap aanspreken en hoop bieden in deze moeilijke coronatijden. Dromerig en een tikje melancholiek.
Mathijs van den Berg