Peter Somuah

Highlife
ACT Music
World/Jazz
Trompettist Peter Somuah’s tweede album voor het prestigieuze Duitse jazzlabel ACT Music begint met een kleine muzikale geschiedenisles. Voor de track The Rhythm reisde Somuah naar de Ghanese stad Kumasi, ooit de hoofdstad van het imposante Ashanti-rijk, voor een gesprek met highlife-legende Koo-Nimo, over de oorsprong van zijn muziek. De 90-jarige legt hem uit dat ‘highlife’ muziek is, die aanvankelijk gespeeld werd voor de Britse koloniale heersers in zijn land, en een mengvorm was van samba en westerse muziek. Later werd de muziek gemengd met de meer traditionele Ghanese palm wine music, wat op zijn beurt weer een mix is van Afrikaanse ritmes en bijvoorbeeld calypso. Het is deze smeltkroes van wereldmuziek, die we nu voor het gemak jazz noemen, die Somuah op zijn jongste album heeft willen weergeven. In We Give Thanks is er bijvoorbeeld een hoofdrol voor een gierend Farfisa-achtig orgeltje, aangevuld met opzwepende percussie door Danny Rombout. Er is meer voedsel voor de geest te vinden op High­life. In het imponerende afrojazz-stuk Mental Slavery zingt Somuah zelf over de nog steeds aanwezige mentale impact die het kolonialisme tegenwoordig heeft. Dat de Rotterdammer sterk is beinvloed door Miles Davis komt naar voren in het sterk percussieve Drumbeat, waarin ijle flarden trompet doen denken aan wat Miles maakte gedurende de jaren tachtig. Lekker losjes klinkt de trompet in het door highlife-legende Gyedu-Blay Ambolley gedragen Chop Chop. Highlife is een ode aan de Ghanese traditie, en een album met een boodschap, al krijgen we die onnadrukkelijk toegediend. Peter Somuah wekt sterk de indruk een zachtmoedig mens te zijn, zijn muziek is dat zeker.
Dietmar Terpstra