Is dit nog wel jazz? Als je jazz niet zozeer ziet als statisch genre, maar als open, dynamische en absorberende muzieksoort en een benadering van musiceren, dan valt de Noorse groep Needlepoint binnen de definitie. Op het eerste gehoor klinkt het niet als jazz, maar de bandleden van Needlepoint komen uit de jazz en dat hoort je aan de grooves. De muziek is eveneens sterk geïnspireerd door progressieve rockbands als Frank Zappa & The Mothers of Invention, Soft Machine en Jethro Tull. Het zesde album Remnants of Light klinkt als een plaat uit de jaren 70, toch is de muziek geen retro gimmick. Dit soort muziek wordt tegenwoordig nog maar weinig gemaakt (en ook niet zo goed), en dat geeft Needlepoint een zekere uniciteit. De muziek is avontuurlijk en verrassend, maar blijft, door de zang van gitarist Bjørn Klakegg, toegankelijk. In Nederland is Needlepoint nog vrij onbekend, maar is een van de ontdekkingen van het jaar.
Peter Schong