in
Sympathetic Vibrations Records
Modern Creative
In het nieuwe boek Ugly Beauty – Jazz in the 21st century verkondigt auteur Phil Freeman dat het moeilijk is te zeggen wat de plaats van jazz in deze eeuw is. Indeed, it’s difficult, nigh imposible, to even say what “a jazzmusician” is now. Je bent geneigd hem gelijk te geven bij dit album van saxofonist Mete Erker en pianist Jeroen van Vliet. Elf stukken met titels als Source, Grace, O en in, die in de inlay worden vergezeld door een fragment uit het utopische verhaal Island van Aldous Huxley. Lightly child, lightly. Learn to do everything lightly. Toch is dat niet overal de toon van dit contemplatieve duo-album. Een onnozele toehoorder hier dacht eerst dat het modern-klassieke muziek was, die stukken die soms lightly klinken maar op andere momenten ook somber: Dark Water, Down Down Down. Gelukkig is er het slotstuk The Other Side. Hopelijk met grazige weiden.
Coen de Jonge
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
