Julian Lage

Layers
Blue Note
JAZZ/Americana
Als dat nou eens zou lukken: liedjes schrijven zoals Jeff Tweedy. Julian Lage sprak dat verlangen een jaar geleden uit in zijn interview voor Jazzism. Hij werd tot zijn genoegen bestookt met waardevolle tips van de frontman van Wilco, en het resultaat mag er wezen. Everything Helps en Layers zijn twee country-achtige hoogtepunten van zijn allernieuwste album. Zelf noemt Lage het eerder opgenomen maar later uitgegeven Layers een prequel op het in 2022 verschenen View With A Room. Dat is een adembenemende elektrische plaat met gitarist Bill Frisell, bassist Jorge Roeder en drummer Dave King. Het deels akoestische Layers kan bogen op hetzelfde indrukwekkende personeel. Adembenemend zou ik zijn kleine verzameling van zes liedjes niet noemen, maar uitzonderlijk is het wel. Hij speelt frases met gevoel en flexibiliteit zoals je dat alleen kent van oeroude opnames van Jimmy Bryant of Mississippi John Hurt. Een zanger op gitaar. Dat zangerige aspect wordt ook belicht in de andere liedjes, die ons opvallend genoeg soms plots doen belanden op een markt in Delhi of Calcutta. Het prikkelende duel tussen Lage en Frisell kruidt het drone-intermezzo van Double Southpaw. Mantra – de titel spreekt boekdelen – is een oefening in vrije vorm die de waardering voor Oosterse toonladders van Lage etaleert. Lage richt zich op de kracht van orkestraties en sound en Frisell bemoeit zich daar met zijn sfeervolle voicing nadrukkelijk mee. Dit is misschien niet het materiaal om mee te toeren zoals View With A Room maar wel een prima tussendoortje.
François van de Linde