Joe Bonamassa

Live At The Sydney Opera House
Provogue/Mascot/PIAS
Bluesrock
Het Australische publiek laat zich niet van de wijs brengen door het intro van Jethro Tull’s Locomotive Breath. We schrijven 2016 en Joe Bonamassa heeft net het studio-album Blues Of Desperation uitgebracht waarvan zeven tracks ook op deze live-registratie staan. Aangevuld met Love Ain’t A Love Song van Different Shades Of Blue (2014) en Mainline Florida, een oudje van Eric Clapton’s succesalbum 461 Ocean Boulevard. Beetje minnetjes voor degenen die gehoopt hadden op wat meer diversiteit of een paar spannende voorstudies van het vorig jaar verschenen topalbum Redemption. Dat doet voor de rest niks af aan het gebodene. Liefhebbers van uitmuntend gitaarspel in alle variaties (van hyperventilerende solo’s tot bezwerend akkoordenwerk) komen niks tekort en bovendien wordt zijn kamerbrede bluesrock in de verf gezet door een superieure band inclusief blazerssectie en soulvol zangkoortje. Niet verrassend. Wel imponerend.
Marcel Haerkens