Eastside Romp
RogueArt
Free jazz
Dit is free jazz anno nu. Dan hoor je na veel tumult in het eerste stuk Similar Limits (van Marion Brown) ineens een lieflijk melodietje: Wait van gitarist Jeff Parker zelf. Er zou zo een folksong van kunnen worden gemaakt, met woorden over vergankelijkheid, heuvels en de zon. Jeff Parker, bassist Eric Revis en drummer Nasheet Waits namen dit album met zeven stukken op in Pasadena. Na het ingetogen Between Nothingness And Infinity is Drunkard’s Lullabay weer ongeremd experiment, met de bas van Revis als stuwend element en Parker die allerlei proefondervindelijke geluiden tovert. Het titelstuk That Eastside Romp is volstrekt eigentijds, met ingenieuze ritmes en een wezenlijke synergie tussen Parker en Revis. Slotstuk: Parker’s Watusi. Je zou furieus drumwerk verwachten maar nee, Nasheet Waits mag pas aan het eind loos. Free jazz in de 21ste eeuw.
Coen de Jonge
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
