Gil Scott-Heron

We’re New Again: A Reimagining by Makaya McCraven
XL Recordings
Funk
Deze tijd schreeuwt om Gil Scott-Heron. Als geen ander had hij het antwoord kunnen formuleren op het Amerika van Donald Trump. Helaas ontviel de zanger-dichter-schrijver ons in 2011, een jaar na zijn comebackalbum I’m New Here. Die plaat werd met gemengde gevoelens ontvangen. Het elektronische geluid van I’m New Here was een radicale breuk met zijn eerdere werk, je moest er maar van houden. De donkere, onheilspellende sfeer was bovendien zwaar op de hand. Mijns inziens moest I’m New Here los worden gezien van oude Gils jazzfunk-platen en beoordeeld worden op zijn eigen merites als spoken word album. Gil was in zijn nadagen aan de crack, en I’m New Here wekte subliem een sfeer op van een post-apocalyptische urban nightmare. Voor wie I’m New Here zwaar op de maag lag, of een akoestisch geluid prefereert, biedt We’re New Again: A Reimagining soelaas. Drummer-componist-producer Makaya McCraven ontdeed I’m New Here van zijn elektronische productie, schreef nieuwe muziek en liet die inspelen door een ‘echte’ band. Zijn herinterpretatie is een smaakvol en weloverwogen album, dat qua geluid aansluit bij Gils oude werk, maar door hiphop geïnformeerd werd en daarom eigentijds is. Knap hoe McCraven de oude vocalen en nieuwe muziek naadloos samensmelt tot een organisch geheel. Hij laat zelfs Gils verwoeste stem verrassend goed klinken, juist door die littekens van de dope. I’m New Here en We’re New Again zijn in feite als dag en nacht: de een is duister, de ander hoopgevend. Bijna tien jaar na zijn dood is Gil Scott-Heron springlevend.
Peter Schong