Esperanza Spalding

Songwrights Apothecary Lab
Concord Records/Universal
Jazz
De Amerikaanse bassiste Esperanza Spalding is een van de grote jonge jazztalenten van de laatste jaren. Haar eigenzinnige talent gebruikt ze om te exploreren. Opvallend genoeg bestaat er een platenmaatschappij die haar de ruimte geeft en bereid is een commercieel risico te nemen. Want met haar nieuwste project maakt Spalding geen vrienden. Songwrights Apothecary Lab vertrekt waar Spalding met het experimentele Twelve Little Spells (2019) was gebleven. De neo soul, hiphop, jazz en progressieve pop heeft ze inmiddels geheel verlaten voor esoterische en intuïtieve oermuziek die is losgeweekt van alle conventies. Zelfs aan songtitels doet Spalding niet meer, de composities zijn genummerde Formwela’s, een soort mantra’s. De zang wordt gevormd door keelklanken die lijken voort te komen uit Spaldings onderbewustzijn. Het klinkt los en organisch, maar bij nadere bestudering blijken er wel degelijk ingenieus gevlochten arrangementen aan ten grondslag te liggen. Pas in de loop van het album beginnen er geleidelijk vastere vormen te ontstaan. Ik probeer het woord ‘uniek’ te vermijden, maar Songwrights Apothecary Lab is een volstrekt eigenzinnig en oorspronkelijk album dat zich met niets laat vergelijken. Al zou Alice Coltrane een inspiratiebron geweest kunnen zijn. Voor wie zijn hoofd wil openzetten is Songwrights Apothecary Lab een fascinerend album dat nieuwsgierig maakt naar hoe ver Esperanza Spalding op haar volgende project nog kan gaan.
Peter Schong