Engels/Teepe/Herman

When Will The Blues Leave
DOX Records
Jazz
Vroeger stonden wij jeugdspelers op zondag vaak aan de lijn bij de veteranen, de voetbaltas met spullen paraat – om de haverklap was er iemand ziek of geblesseerd, en dan kon je invallen. Soms deed er ook een van je leraren mee, die er de volgende dag in de klas een soort verslag van deed. Wij glimmen natuurlijk, als je ook nog gescoord had. Zou altsaxofonist Benjamin Herman (1968) zich ook zo voelen als hij optreedt met bassist Joris Teepe (1962) en drummer John Engels (1935)? Uit de liner notes die hij schreef voor When Will The Blues Leave spreekt in elk geval grote bewondering. Helaas kon er afgelopen jaar weinig van samenspelen voor een livepubliek komen, om de bekende reden. Wel vierde John Engels op 13 mei vorig jaar op alternatieve manier zijn 85e verjaardag: met zijn drumstel buiten voor zijn huis, en wie langskwam speelde mee. Gelukkig kreeg dit trio een maand later de kans om – in plaats van een jubileumtournee – dit album in een leeg BIMHUIS op te nemen. Ze speelden acht stukken van verschillende herkomst: naast de oeroude songs Sonny Boy en I Found A New Baby speelden ze ook jazzraspaarden als Dexter Gordons Fried Bananas en Charlie Parkers Moose The Mooche. Het titelstuk is van Ornette Coleman, en dat is meteen het kortste stuk van dit album. Bittersweet (van Cedar Walton) en het weemoedige Time Was (oftewel Duerme, van Miguel Prado) worden als bonus opgevoerd. Niet nodig, ze maken organisch deel uit van dit geïnspireerde album, fraai opgenomen door Bim-engineer Mark Schots.
Coen de Jonge