Als je de naam van deze jonge groep leest, denk je eerst aan stel goeroes in een stoffig dorp ergens in Azië, maar dat is helemaal verkeerd. Bassist Rik van der Ouw en zijn mannen zijn vrienden van het Rotterdamse conservatorium die in 2014 bedachten dat ze best een fusionproject konden beginnen. Na twee ep’s en het album Inner Movements (2015) zijn ze toe aan Creation Of The Invisible, waarop het achttal ook wordt bijgestaan door een blazerssectie en een strijkkwartet. Van der Ouw had een hand in alle negen stukken en schreef de (ietwat esoterische) tekst in de inlay, dus we beschouwen hem als hoofdpersoon van deze band. Zijn stukken zijn behoorlijk doorgecomponeerd; soms lijken ze op een funky New Orleans brassband, soms is het of de sound van Stan Kenton is teruggekeerd. Het aantal echte soli op dit album is daardoor beperkt. Beetje jammer, want vooral trombonist Yiannis Marinos maakt indruk met zijn breedgeschouderde geluid.
Coen de Jonge
