At Montreux Jazz Festival 1967
TCB/Challenge – Swiss Radio Days Jazz Series 46 (2 cd’s)
Mainstream jazz
In de trailer voor zijn Blue Note-album Wild Man Dance (2015) zagen we saxofonist/fluitist Charles Lloyd (Memphis, 1938) met een soort omgekeerd aardappelmandje op zijn hoofd, dwalend door een bos. Daarbij vertelde hij enige esoterische wijsheden. Dat deed hij ook al in de jaren zestig en zeventig, toen hij verzonken was in transcendentale meditatie. De menging van Oosterse muziek met modale jazz leverde hem een massaal publiek op en optredens in erkende rockpaleizen. In 1966was zijn groep zelfs de eerste jazzband die mocht optreden in poptempel Fillmore in San Francisco, en die faam leidde een jaar later tot zijn aanwezigheid (met pianist Keith Jarrett, bassist Ron McClure en drummer Jack DeJohnette) op de eerste aflevering van het Montreux Jazzfestival. Jarrett had geen geluk met de slecht gestemde piano, en het fluitspel van Lloyd was nu en dan ondraaglijk pedant. Pseudo free jazz met psychedelische pretenties, een lepe truc indertijd.
Coen de Jonge
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
