Soms worden we blij verrast door een pareltje dat op de deurmat ploft. Dit was niet het geval met het debuutalbum van Bonsai Panda, dat ons online werd toegestuurd.
De eerste tonen zijn misleidend braaf, want na die luttele 30 seconden breekt opeens de pleuris uit. Dissonanten, vreemde maatsoorten, powerchords en scheurgitaar, free jazz drums, opgetuigd met trombone- en hoorngeluiden, overgeblazen rietinstrumenten, en afgetopt met een wilde Moogsolo in het hilarische slotstuk ‘Alarmschijf’. De muziek is afwisselend gearrangeerd en vrije impro, soms opgebouwd vanuit een odd meter groove, soms vanuit punk, zoals John Zorn, dan weer exploderend in grote gebaren die ontleend lijken aan de grote meesters van de vorige eeuw als Strawinsky. Kortom: Progjazz in optima forma gespeeld door een internationaal gezelschap van Nederlandse bodem. Bonsai Panda is vooral gitarist Jelle Roozenburg en trombonist Louk Boudesteijn, maar zij vonden geestverwanten oin David Kweksilber, Romain Bly en Jimmi Jo Hueting.
Door Storm Bakker
