In het tweede weekend van juni was de 10e editie van het jaarlijkse Red Light Jazz festival in het centrum van Amsterdam. Ook deze keer werd op de meest opmerkelijke, ongewone plaatsen jazz gemaakt. Alles bij elkaar waren er 33 locaties waar ruim 60 voor het merendeel gratis optredens plaatsvonden.
Tekst: Bram Schilperoord – Foto’s: Ranjani Nirosha
Ga er maar aan staan. Of beter gezegd: ga er op uit! Dat hebben fotograaf Ranjani Nirosha en ik gedaan. Bij het uitkiezen van concerten die we wilden bijwonen moesten we keuzes maken want een hoop optredens vonden tegelijk plaats.
Best geklede saxofonist
De altijd drukke opening van het festival in het Casa Rosso Theater sloegen we dit jaar over. We begonnen zodoende op vrijdagmiddag 9 juni om 17.00 uur in The Tailor. Deze cocktailbar in het Krasnapolsky Hotel is vernoemd naar het oude ambacht van oprichter Adolph Wilhelm Krasnapolsky. Het wekte dan ook geen verbazing wie er optrad: Nederlands best geklede saxofonist Benjamin Herman, samen met Bas van Lier op Hammond en Erik Kooger op drums. Benjamin was great as always, en zó ongelofelijk swingend dat de befaamde salsa-danser Ira Goldwasser en zijn partner in de beperkte ruimte even toonden wat dansen is.
Remembering The Diamond Five
Op vrijdagavond in de chique Industrieele Groote Club was jazzdrummer John Engels het absolute middelpunt van een optreden genaamd ‘Remembering The Diamond Five’, genoemd naar het fameuze jazzkwintet uit de jaren 50 en 60 waarvan Engels destijds de drummer was. In de Groote Club werd de 88-jarige Engels bijgestaan door de jonge hedendaagse jazzgarde bestaande uit Timothy Banchet (piano), Ian Cleaver (trompet), Gideon Tazelaar (tenorsax) en Thomas Pol (contrabas). Zij namen respectievelijk de plaats in van de eertijds bekende jazzmusici Cees Slinger, Cees Smal, Harry Verbeke en Jacques Schols. Bij veel oudere toehoorders bespeurde ik weemoed naar vroeger tijden.
‘Songbooks’
De volgende dag togen we eerst naar het ouderencentrum Flesseman waar tenorsaxofonist Arthur Heuwekemeijer samen met Mark van der Feen (piano) en Joris Teepe (contrabas) de oudere bewoners trakteerden op Nederlandse liedjes in een jazzy arrangement. Want er is ook nog zoiets als een Dutch Songbook, wil Arthur maar zeggen. Daarna waren we in De Waag, het oudste civiele gebouw van Amsterdam. Daar verraste de uit Hollywood afkomstige jazzzanger Adriane Callas ons met een eigen interpretatie van het American songbook.
Dutch Jimi
’s Avonds waren we te gast in de TenClub in de Nes waar de fenomenale en ook leukste gitarist van Nederland, Anton Goudsmit, met zijn eigen trio Ton Petit een staaltje van zijn kunnen weggaf. Als Goudsmit eenmaal op dreef is op zijn gitaar, doet zijn spel nauwelijks onder voor wijlen Jimi Hendrix. Dat durf ik hier gerust te stellen.
Hammond-improvisaties
Een half uur later in dezelfde club nam Bas van Lier plaats achter zijn hammondorgel, met Erik Kooger op drums. Hammond; you hate it or you love it. I love it, en dan vooral door de snelle melodische improvisaties die Bas uit zijn instrument haalt. Om de optredens van Anton Goudsmit en Bas van Lier bij te kunnen wonen moest wel een kaartje worden gekocht, maar dat kaartje kostte maar €10.
Unieke zangeres
Zondag bevonden we ons in het Bethaniënklooster waar de Amerikaanse zangeres Deborah J. Carter van zich liet horen. Met achter haar de begeleidingsgroep ‘Zandscape’, versterkt met drie jonge talentvolle studenten van het Amsterdams Conservatorium die samen een blazerssectie vormden. Deborah zingt niet alleen overal ter wereld, maar geeft ook masterclasses. Heel wat zangeressen hebben een hoop van haar geleerd, maar zoals Deborah zelf zingt, is nog altijd uniek.
Delfos speelt Parker
Vroeg in de avond waren we wederom te gast in TenClub, waar Rolf Delfos op altsax samen met de ‘TenClub All Stars’ een staaltje Charlie Parker weggaf om van te smullen. Niet van echt (Parker) te onderscheiden!
The Roaring Cats en Steffen Morrison
Het 10e Red Light Jazz festival werd uiteindelijk afgesloten in de Grand Ballroom van het Krasnapolsky Hotel met een exclusief diner met optredens van de Roaring Cats en van soulzanger Steffen Morrison, die het dinerpubliek aan het dansen kreeg.
Het grote aantal deelnemende locaties vergt heel wat organisatietalent en uitvoering, maar dat is aan festivaldirecteur Marcel Kaatee en zijn team wel toevertrouwd. Naast het genieten van jazz zorgt het Red Light Jazz festival ervoor dat je in één weekend cafés, hotels, sociëteiten, kerken en instellingen in de Amsterdamse binnenstad betreedt, waar je gewoonlijk nooit komt of nooit eerder bent geweest. Je gaat het centrum van Amsterdam dan toch op een hele andere manier bekijken en waarderen.
Op sommige plekken, vooral in de kleine cafés, was het erg druk en warm! Dat het een tropisch weekend zou worden, viel echter buiten de besluitvorming. Als gevolg van het warme weer en de verscheidenheid van muziek, deed Amsterdam afgelopen weekend soms denken aan Jazz Town New Orleans waar jazz ooit is ontstaan. Gelukkig was de temperatuur in de sociëteiten, kloosters en kerken wel dragelijk zodat we daar konden afkoelen. Kort samengevat was Red Light Jazz 2023 een feest voor jong en oud. Op naar de volgende editie.
