Het Red Light Jazz Festival in Amsterdam speelt zich af op zeer uiteenlopende locaties in Amsterdam. Van de 15e eeuwse Waag tot de korpszaal van het Leger des Heils, overal in de stad kon je van jazz genieten. Bezoekers en muzikanten leken één grote familie.
Tekst: Bram Schilperoord | Foto’s: Ranjani Nirosha
Het Red Light Jazz festival is zo genoemd omdat Amerikaanse zeelieden die in de jaren ’30 de rosse buurt bezochten, Amsterdam kennis hebben laten maken met jazz. Het merendeel van de podiumlocaties bevinden zich dan ook in en rondom het Wallengebied. Behalve in buurtcafés en bars waren er ook optredens in het 15e eeuwse gebouw De Waag, De Waalse Kerk, verzorgingstehuis Flesseman, de Korpszaal van het Leger de Heils, de Beurs van Berlage en andere. Het festival werd afgesloten in het statige Grand Hotel Krasnapolsky op de Dam. En het merendeel van de concerten was vrij toegankelijk.
Michael Simon’s Asian Connection
Met zoveel variatie is de vraag waar kies je voor. Wij sloegen het drukbezochte openingsconcert van Hans Dulfer over en kozen vrijdagmiddag als eerste bestemming Sea Palace, het imposante drijvende Chinese restaurant aan de Oosterdokskade. Op de bovenste verdieping trad de formatie Michael Simon’s Asian Connection op. Chinezen en jazz? Jawel, u leest het goed en dat gaat prima samen. De klanken die de Taiwanese Pipa (Chinese luit) speler voortbracht mengden prachtig met de standaard jazzbezetting. De mooie locatie droeg er ook aan bij dat we hebben genoten van het optreden.
Michael Varekamp
Daarna togen we naar de TenClub in de Nes, een cosy locatie waar old time favorite trompettist en showman Michael Varekamp zijn idool Louis Armstrong eerde. Met Harry Emmery op bas, Bas van Lier op piano en Erik Kooger op drums gaf Michael ‘m flink van katoen in de TenClub.
Arthur Heuwekemeijer
Zaterdagmiddag ging het er een stuk minder wild aan toe in het verzorgingstehuis Flesseman op de Nieuwmarkt. De voor het merendeel bejaarde muziekliefhebbers konden Arthur Heuwekemeijers interpretatie van stukken van de door hem bewonderde Bennie Golson zeer waarderen. Ook Arthurs jazzarrangement van ‘Aan de Amsterdamse Grachten’ van Wim Sonneveld viel in de smaak. Er werd uit volle borst meegezongen.
ROSEYE
’s Avonds waren we bij de Red Light Jazz Club Night in het fraaie TOBACCO Theater, schuin tegenover de TenClub. Deejay Phil Horneman, medeoprichter van Wicked Jazz Sounds, warmde het publiek op met funky tunes. Omstreeks 21.30 uur trad de vijfkoppige formatie ROSEYE op, een band rond de talentrijke Schotse zangeres/saxofonist Tallulah Rose. ROSEYE bracht in april haar debuutalbum ‘Every Move’ uit, een mix van soul, jazz, gospel, hiphop en elektronica, en wist de studio-opnamen van de plaat heel goed te vertalen naar het podium. Toen Candy Dulfer ineens met haar saxofoon de bühne op stapte bij ROSEYE, ging het helemaal los.
Ellen ten Damme
Zondagmiddag keerden we terug naar het TOBACCO Theater voor het optreden van Ellen ten Damme. Welke superlatieven volstaan om deze diva te beschrijven? Ellen is zonder voorbehoud Nederlands meest veelzijdige zangeres in alle genres. Haar Red Light Jazz-performance, samen met haar pianist Thijs Cuppen, lag in het verlengde van haar succes-shows Paris-Berlin en Casablanca.
We genoten zo van het concert van Ellen dat we bijna het optreden van Benjamin Herman misten in de tegenoverliggende TenClub.
Candy Dulfer
Om precies 22.00 uur waren we in de Grand Ballroom van hotel Krasnapolsky waar superstar Candy Dulfer, begeleid door een 7-mans sterke funky band, de 11e editie van het Red Light Jazz festival afsloot met een gepassioneerd optreden. Candy speelde sax, uiteraard, ze zong, sprak het publiek toe alsof ze iedereen persoonlijk kende. Het voelde als een warm bad. Haar optreden met onder meer een ode aan de onlangs overleden Amerikaanse saxofonist David Sanborn en aan het slot een heerlijke medley van James Brown klassiekers, was een waar spektakel.
