Hij was min of meer een icoon sinds hij in 1967 tweede werd in de categorie Oude Stijl tijdens het Loosdrecht Jazz Concours. Oscar Benton, geboren te Haarlem als Ferdinand van Eis op 3 februari 1949.
Door Rien Wisse
‘Ik haal de honderd, net als mijn moeder’ meldde hij in menig interview. Zover is het niet gekomen want Oscar, zoals iedereen hem kende, is op 8 november jl. in zijn woonplaats IJmuiden overleden aan een hartstilstand.
Tony Vos
Het succes in Loosdrecht leverde een platencontract op bij Phonogram en de onlangs overleden Tony Vos produceerde de goed verkochte lp’s Feel So Good en The Blues Is Gonna Wreck My Life. Vervolgens verschenen nog twee lp’s die minder succesvol waren, maar vanwege interne strubbelingen stapte zijn volledige band op. De gitaristen Johnny en Guus LaPorte en pianist Han van Dam richtten vervolgens met drie anderen de band Barrelhouse op.
Bensonhurst Blues
Benton, wiens grootste wapens vooral zijn krachtige stem en zijn inlevingsvermogen in vlekkeloos Amerikaans-Engels gezongen teksten waren, stortte zich tijdelijk in popmuziek. In die sector scoorde hij, samen met zangeres Monica, enkele hits. In 1981 werd zijn soloplaat Bensonhurst Blues de titelsong van de Franse film Pour La Peau d’Un Flic. Het leverde hem een wereldhit en een gouden plaat op.
Verpleeghuis
Zes jaar later keerde hij terug naar de blues met wisselende formaties, waarvan ook de teruggekeerde LaPortes en Han van Dam lang deel uitmaakten. Er bleven albums uitkomen. In 2006 viel hij enkele etages, kwam op een betonnen trap terecht en lag vervolgens enkele weken in coma. Kort na 2010 viel hij opnieuw. Hij belandde in een verpleeghuis in IJmuiden. Daar ontfermde Johnny LaPorte zich over hem en samen maakten ze de albums I Am Back (2018) en Mirrors Don’t Lie (2019).
