Op zijn nieuwe album Laid Black kiest Marcus Miller voor het heden. Hij blijft dicht bij huis door zijn visie te geven op hedendaagse steedse muziekstromingen als hiphop, trap, r&b, soul, funk en uiteraard jazz.
Maar welk thema Miller ook kiest, zijn basgeluid is uit duizenden herkenbaar. Hoe komt het eigenlijk dat Millers basgeluid altijd zo herkenbaar is? “Ik heb mijn eigen stijl ontwikkeld in de loop der jaren. Juist door het eigen maken van de sound en techniek van grote bashelden als Larry Graham, Jaco Pastorius, Stanley Clarke en zo meer. Op die manier heb ik mijn speltechniek steeds verder kunnen aanscherpen. Maar ik denk ook dat het komt omdat ik mijn oude Fender-bas altijd trouw ben gebleven. Al was ik recent wel betrokken bij de ontwikkeling van een nieuwe basgitaar, de Sire Marcus Miller V7 Vintage Bass. Het geluid van mijn ouwe trouwe Fender was hierbij het uitgangspunt.
In het september/oktobernummer van Jazzism staat een uitgebreid interview van Sjeng Stokkink met Marcus Miller waarin de nummers van Laid Black worden besproken.
