De in België wonende PuertoRicaanse zanger/gitarist Gabriel Rios presenteerde op 4 maart samen met multi-instrumentalist Ruben Samama zijn nieuwe en vijfde album Flore in een akoestische setting vanuit de Muziekodroom in Hasselt.
Door Rik van Boeckel
Het is de opvolger van het in 2014 verschenen album The Marauder’s Midnight. Rios werkte de twaalf tracks op Flore uit met Ruben Samama die hij in New York ontmoette. Samama speelde tijdens het concert contrabas en piano en zorgde voor de backing vocals. Zowel Rios als Samama werkten samen met Jef Neve.
Rios legde tussen de nummers door de achtergrond van het album en een aantal tracks uit. “Dat het zo lang heeft geduurd dat er een nieuw album verscheen, heeft te maken met het feit dat ik lange tijd terug naar Puerto Rico ben geweest omdat het slecht gaat met mijn vader die de ziekte van Alzheimer heeft. Aan hem is het album opgedragen,” vertelde hij.
Terwijl Rios op zijn vorige albums in het Engels zong, is dit een geheel Spaanstalig album waarop hij teruggrijpt op Latin klassiekers uit Puerto Rico, Cuba en New York die hij tijdens zijn jeugd hoorde. “Ik heb er mijn eigen versies gemaakt, ben niet trouw gebleven aan het origineel. Ik ging uit van mijn herinnering en van mijn emotie daarbij ,” benadrukte hij. “Ik zing in het Spaans zoals ik praat. Dat maakt het makkelijker voor mij om dichtbij mijn gevoel te komen.”
Hij gebruikt de term ‘gothic Caribbean’ voor de nummers die van oorsprong onder andere van PuertoRicaanse grootheden als Héctor Lavoe (Ausencia) en Cheo Feliciano (El Ratón) zijn en van de Cubaanse zanger Bola Nieve (Alma Mia). Heel mooi waren de uitvoeringen van Panteón de Amor van Orquesta Zodiac uit Puerto Rico en Mujer Divina van Joe Cuba (New York/Puerto Rico). “Iedereen in Puerto Rico kent dat lied,” vertelde hij. “Mijn vader hield daarvan. Voor mij zijn al die nummers heel bekend omdat ik ze altijd thuis en op straat hoorde.”
In feite is de vrolijkheid die vaak geassocieerd wordt met latin muziek niet altijd terug te horen. Voor Rios kan die ook somber zijn. “Terug in Puerto Rico realiseerde ik me wat ik in Europa gemist heb. Dit album is voortgekomen uit frustratie en daardoor meer sophisticated.”
In feite zijn de meeste van de 12 songs Spaanstalige vaak zachtmoedig en ingetogen gezongen ballads waarvan hij er slechts enkele tijdens het streaming concert liet horen.
