De beste 10 van Billie Holiday
1. Riffin’ the Scotch
Ze was hier 18 jaar en maakte in 1933 haar debuut op de plaat, begeleid door Benny Goodman. Gaat de tekst over drank? Nee hoor, over het springen van de ene verkeerde man naar de andere.
2. What a Little Moonlight Can Do
Twee jaar later, weer met Benny Goodman maar nu in een kleine bezetting, met onder meer pianist Teddy Wilson, trompettist Roy Eldridge en tenorsaxofonist Ben Webster. ‘Dit hebben we nooit overtroffen, zei Teddy Wilson later.
3. I’ll Get By
Weer twee jaar verder, wederom de groep van Teddy Wilson. Maar ook met tenorsaxofonist Lester Young, de man die samen met haar geschiedenis maakte op een serie steengoede platen.
4. All of Me
De laatste sessie van Billie Holiday en Lester Young voor het label Columbia, New York 1941. Met verder onder meer pianist Eddy Heywood en trompettist Lester Collins – en een jonge Kenny Clarke op drums.
5. That Ole Devil Called Love
Een opname uit 1944 voor het label Decca, met Toots Camarata als dirigent – er doet ook een stelletje strijkers mee. Verder hoor je altist Hymie Schertzer en drummer George Wettling. Een roerende vertolking, weer over foute mannen.
6. Good Morning Heartache
Een klassieker uit 1946, gemaakt voor het label Decca. Het lied werd speciaal voor Billie geschreven en het paste haar als een handschoen. Met o.a. trompettist Joe Guy en gitarist Tiny Grimes.
7. You Go to My Head
In 1952 kwam de zangeres onder contract van Norman Granz, en dat jaar stond ze vaak in de studio. Zoals voor deze ballad, met pianist Oscar Peterson, gitarist Barney Kessel Flip Phillips op tenorsax.
8. All or Nothing at All
Een sprongetje naar 1956. Billie werkt in de studio met trompettist Harry Edison en tenorist Ben Webster. Haar stem was al wat aangetast maar dat compenseerde ze met een wonderbaarlijke nadruk op de woorden van de song – die ze eigenlijk nog niet goed kende..
9. Strange Fruit
Ook uit 1956, een aangrijpende versie van de navrante song die ze al vaker had opgenomen. Met Charlie Shavers (trompet), Paul Quinichette (tenor) en Wynton Kelly op piano. Huiveringwekkend.
10. You’ve Changed
Een van haar allerlaatste plaatopnamen, uit 1958, voor het album Lady in Satin, Met een groot studio-orkest onder leiding van Ray Ellis. Ze wilde een plaat die net zo klonk als die van Sinatra in die jaren. De stem was verwoest en fragiel maar o, wat een intensiteit.
