De Amerikaanse singer – songwriter Ben Harper schreef Black Beauty naar aanleiding van de film Black Boys, die vorig jaar verscheen.
“Het was een eer om gevraagd te worden om een nummer te schrijven voor deze cultureel belangrijke documentaire”, zegt Harper. “Nadat ik Black Boys had gezien en het uitvoerig had besproken met regisseur Sonia Lowman, ging ik meteen aan de slag met het componeren van Black Beauty.
Old School
Ik ben old-school en vind het nog steeds heerlijk om de muzikanten samen in een ruimte te krijgen, dus een productie van deze grootte tijdens een pandemie met quarantaine was een uitdaging. Ik had het geluk dat de ongelooflijke getalenteerde muzikanten in mijn kring het op zich hebben genomen om onder deze omstandigheden zelf het werk van opnametechnici op zich te nemen. En dankzij moderne opnametechnologie en enkele FaceTime-sessies kon ik werken door tracks heen en weer te sturen via internet. ”
Racistische erfenis
Een film voor dit historische moment in een land dat nog steeds worstelt om zijn racistische erfenis recht te zetten, belicht en viert ‘Black Boys’ de volledige menselijkheid van zwarte mannen en jongens in Amerika. Het is een liefdesverhaal dat het lichaam, de geest, de stem en het hart verkent door middel van intieme, intergenerationele gesprekken en verhalen.
Ontroerend
Op het kruispunt van onderwijs, strafrecht en sport onthult ‘Black Boys’ het emotionele landschap van racisme – hoe het voelt om door de wereld te lopen die wordt gezien als iets om te vrezen. ‘Black Boys’ is ontroerend en buitengewoon mooi en dient als een zeldzame blik in het emotionele landschap van zwarte mannen en jongens, waarbij hun volledige menselijkheid, kwetsbaarheid en veerkracht worden belicht.
Winter Is For Lovers
In oktober vorig jaar bracht Harper het nieuwe album Winter Is For Lovers uit, een plaat die in veel opzichten het hoogtepunt is van Harper’s hele muzikale leven. De intieme en ambitieuze solo-opname is zijn allereerste volledig instrumentale project, bestaande uit 15 originele composities die naadloos in elkaar overvloeien, gepresenteerd als een symfonie voor gitaar.
John Fahey
Enkele van de vele muzikale inspiratiebronnen van het album waren bezoekers, waaronder John Fahey, de peetvader van de American Primitive movement, slide-gitaarmeester Taj Mahal, met wie Ben later zou studeren, plus mensen als Leonard Cohen, Jackson Browne en meer.
