Skin In The Game
Cristal Records
Jazz
De Belgische vocalist David Linx heeft ruim dertig albums op zijn naam staan en won vele prijzen, zoals de prestigieuze oeuvreprijs Octave d’Honneur (2019). Skin In The Game is zijn jongste telg. Een bijzonder album, omdat zingen het raamwerk van Linx’ bestaan vormt. Tevens is het een muzikale reflectie op zijn eerste album A Lovers Question (1987). Hierop bracht hij een ode aan schrijver James Baldwin. Nu eert hij dichter Marlon Moore, die op twee tracks te horen is. Skin In The Game is modern, opzwepend en vol vocale diepgang. Wel pittige kost. Ondanks dat het ritmisch en melodisch aangenaam klinkt en de band – Grégory Privat (piano), Chris Jennings (bas), Arnaud Domen (drums) en Manu Codjia (gitaar)) in bloedvorm is – zijn de meeste composities zwaarmoedig. Onnodig is ook dat Linx in bijna elk stuk lange uithalen brengt; dat maakt het vermoeiend om naar te luisteren.
Angelique van Os
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
