Geproduceerd door Jazzism en direct uitgezonden door Radio 6 vond op 21 november de uitreiking van de Edison Jazz/World Awards plaats in Muziekgebouw Frits Philips in Eindhoven. De uitreiking, sinds 1960 de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, had de pech dat Joshua Redman (Edison Jazz International), José James (Edison vocaal), ICP (Edison document) en Buika (Edison World) wegens bezigheden elders niet aanwezig konden zijn.
Tekst en beeld: Tom Beetz
De uitreiking moest het daardoor met filmpjes van deze artiesten doen, waar opmerkelijk genoeg royaal voor werd geapplaudisseerd. Gitarist Reinier Baas was er wel en mocht de Edison Jazz Nationaal in ontvangst nemen. Samen met het Metropole Orkest onder leiding van de nieuwe dirigent Daniel Jamieson speelde hij tien minuten van zijn bekroonde cd ‘Mostly Improvised Instrumental Indie Music’. Dat was wel een beetje de makke van het programma voor de pauze. Ook de andere muzikanten, allen genomineerd voor de Jazzism Publieksprijs, kregen maar tien minuten om met het Metropole Orkest te spelen. Te kort om warm te draaien en om echt van te genieten. Niettemin hoorden we Ob6sions met Victor de Boo (drums), Sven Schuster (bas), Anne Guus Teerhuis (keys) en Efraim Trujillo (sax) voor hun cd ‘First Takes’, Ruben Hein voor ‘Hopscotch,’ en de dames Shirma Rouse en Kim Hoorweg voor ‘Dedicated To You’. De winnaar van de Publieksprijs werd pas op het laatste moment onthuld: niet zo verrassend was dit Ruben Hein.
Lifetime Achievement
Na de pauze werd de Edison Jazz Oeuvreprijs uitgereikt aan basgitarist Marcus Miller. De prijs werd door wethouder Joost Helms gepresenteerd als een prijs voor een ‘Lifetime Achievement’ waarmee Miller, pas 54 jaar oud, enigszins in zijn maag zat. ‘Was het de bedoeling om er nu maar mee te stoppen’, vroeg Miller zich af, waarna hij besloot het maar op te vatten als een aanmoedigingsprijs. Voor de organisatie iets om over na te denken, want dat het voordelen heeft om geen stokoude muzikanten op het podium te hijsen bewees Miller met een fantastisch optreden met zijn eigen groep en omlijst door het Metropole Orkest, dat nog een onderstreepte waarom het zo belangrijk is dat dit orkest niet wordt wegbezuinigd.
Gelukkig was dit wel een volledig concert waarbij de funky benadering door zijn band van sterke Miller composities als Detroit, Jekyll & Hyde, Tutu en Gorée (waarbij Miller de basklarinet bespeelde) door het Metropole Orkest van een weelderig randje werd voorzien. Mocht nog iemand zich afvragen waarom juist hij deze prijs kreeg, Miller liet er geen twijfel over bestaan dat hij veruit de beste, meest indrukwekkende en meest inventieve basgitarist van dit moment is.
