Weer een zogenaamd lost item, hoewel deze muziek in kleine kring al wel bekend was. Een half jaar voordat John Coltrane zijn meesterwerk A Love Supreme zou maken, was hij op 24 juni 1964 in de studio van Rudy van Gelder om muziek voor een film op te nemen.
Dat was hem gevraagd door de Canadese cineast Gilles Grouix, die enkele stukken wilde gebruiken voor zijn art movie Le chat dans le sac. Grouix was gek op de muziek van Trane, hij bezat alle platen en had een lijstje gemaakt van titels die hij dacht te kunnen gebruiken. Daarvan wees Coltrane er een stel af (‘I can’t do that, it’s not mine’) en vervolgens werd het restant in Englewood Cliffs vastgelegd. Stukken die hij in een eerdere fase van zijn loopbaan al eens op de plaat had gezet, zoals Naima (twee versies), Like Sonny, Traneing In en Blue World (oftewel Out of the Blue). De muziek kreeg voor deze gelegenheid een wat toegankelijker aanpak dan Coltrane op zijn toen actuele platen liet horen. Allicht, het ging tenslotte om een soundtrack.
[usr 4 text=”false”]
Coen de Jonge
