Afgelopen weekend (10 – 12 januari) was het voor muziekliefhebbers goed toeven in Brussel in de zalen van Flagey. Artist in residence, Antoine Pierre, maakte grote indruk met zijn gelegenheidsband waarin onder meer Joshua Redman meespeelde.
Tekst: Dick Hovenga Foto’s: Olivier Lestoquoit, Cindy De Kuyper
Melanie De Biasio
Melanie De Biasio opende donderdag het festival met twee concerten. De kenmerkende warme stem van De Biasio en de uitzonderlijke klasse van haar begeleidingsband, maken de gebrachte composities heel spannend. Alle bekende stukken komen voorbij: Let Me Love You, Gold Junkies (met flarden Blackened Cities), The Flow en Your Freedom Is The End Of Me. Nummers die de sound van De Biasio uniek maken. Met bluesflarden doortrokken jazzsongs die een sensuele en emotionele spanning oproepen die steeds weer diep in het hart raakt. Muziek die intrigeert door het bedrieglijk kalme karakter, maar ondertussen zo verrassend subtiel zoveel meer lagen in zich herbergt.
Artist in Residence
Op vrijdag stond het eerste optreden van Artist in Residence, percussionist Antoine Pierre, op het programma. Dat deed hij met de voor de gelegenheid samengestelde band. Naast zijn vrienden contrabassist Or Bareket en pianist Eric Legnini, had Pierre de altijd drukke saxofonist Joshua Redman weten in te lijven. Het resultaat was een ware superjazzband.
Ondanks dat het viertal maar twee dagen tijd had om de nieuwe composities van Pierre onder de knie te krijgen, was er van spanning niets te merken. Het eerste nummer was meteen raak: ongekend samenspel en een spetterende solo van Redman. De enorme klasse van de man druipt ervanaf. De grootheid doet iedereen op het podium beter dan ooit spelen, waardoor ze ook Redman weer motiveren om met nog betere solo’s op de proppen te komen.
Pierre / Redman / Legnini / Bareket is wel degelijk de som der delen. De ijzersterke nieuwe composities van Pierre laten ruimte voor solo’s die door de muzikanten gretig worden ingevuld. Redman is zoals reeds eerder gezegd de jazzheld die maar muzikaal blijft doorgroeien. Niet bang om in een solo ernaast te gaan om dan met volle overtuiging weer op te pakken om het dan nog indrukwekkender door te zetten.
Pierre is niet alleen een fantastische drummer maar vanavond de muzikaal architect achter de band. Hij levert puik drumwerk en blijft zichzelf voorstuwen naar nog beter. Zijn composities voor deze band zijn heel sterk. In handen van Legnini, Bareket en Redman groeien ze uit tot ongekende parels. Dit is het optreden waaruit zal blijken dat Pierre zich internationaal op de kaart heeft gezet.
Alfa Mist
Met Glass Museum, Alfa Mist, en St6cks (drumcollectief van Antoine Pierre, Lander Gyselinck en Mark Schilders, stond er zaterdag een hippe line-up op het program.
De Londense toetsenman Alfa Mist geeft nauwelijks interviews en zijn albums zijn qua recensies vrijwel onzichtbaar in de magazines. Op internet leeft hij als een grote nieuwe jazzheld.
Vanavond speelt hij met zijn band vooral de composities van zijn laatste album Structuralism. Live klinken die niet zo sterk als op het duidelijk erg goed geproduceerde album. De sound dwarrelt vooral ook omdat de galm op de Fender Rhodes van Alfa Mist te groot is en deze in de mix met diepe bas en zware drums niet lekker valt. De songs mogen live wel wat meer pit hebben. Dat Alfa Mist een zeer getalenteerde muzikant is komt er vanavond, verrassend genoeg, achter de vleugel, veel meer uit. Dan hoor je dat zijn spel rijk en gevarieerd is.
Met Artist in Residence Antoine Pierre en zijn drummaatjes Lander Gyselinck en Mark Schilders komt uiteindelijk de avond tot bloei. Ze brengen het publiek met originele en opwindende drumescapades in beweging. Avontuur en vrije improvisatie in alle facetten super geslaagd. Heerlijke drummers zijn het alle drie die hun eigenheid kunnen botvieren in immer fantastisch opbouwende patronen en met bizarre toetsen en synthklanken hun sound verrijken.
Voor een uitgebreid verslag van Brussels Jazz, zie writteninmusic.com
