Menu Sluiten
kneebody-chapters650

Albumrecensie: Kneebody – Chapters

Een nieuw avontuur op een Europees platenlabel levert voor Kneebody een verrassend nieuw album op. De band bracht dit voorjaar al de In Fire EP uit waarop vocalisten een prominente rol hadden. Op Chapters trekken ze die lijn (gedeeltelijk) door.

Door Dick Hovenga

Kneebody zag dit voorjaar bassist van eerste uur Kaveh Rastegar vertrekken en even leek de band in vertwijfeling. Maar drummer/multi-instrumentalist Nate  Wood besloot om ook de baspartijen op zich te nemen en de band te redden. Rastegar speelde nog wel een paar tracks in.

Chapters is wederom een stap voorwaarts. Juist omdat die gezongen tracks nu echt ‘songs’ zijn die het vernuftige instrumentale geluid van de band beïnvloeden. Soms pakt dat goed uit, soms wat minder. Juist omdat Kneebody uit geweldige muzikanten bestaat, voelen de instrumentale composities fijner. Daarnaast moet een vocalist je aanspreken.

De instrumentale tracks zijn in ieder geval dik in orde. De titeltrack is bijvoorbeeld Kneebody in optima forma. Ook albumopener Spectra laat uitstekend horen waar de band voor staat: robuust en avontuurlijk. Al net zo ijzersterk is A Seaworthy Native, een ingenieuze compositie waar Kneebody de link tussen jazz en electronic fabuleus uitbouwt. Fantastisch is ook The Trip, met een lekker opgefokt ritme, een geweldige Wood, en dito instrumentale solo’s.

Vocalist Michael Mayo is een geschenk. Met zijn vloeiende stem sluit hij in What’s My Name naadloos aan op wat de band instrumentaal wil. Ook Becca Stevens weet van Wounds Let In The Light een optimale samenwerking te maken.

Bij Hearts Won’t Break gaat het echter fout. Het van rock doortrokken stemgeluid van Josh Dion klinkt misplaatst. Het klinkt als een warrige rocktrack gespeeld door een rockende jazzband. When It All Comes Down, met Gretchen Parlato als vocaliste, is een slappe compositie die niet wil beklijven.

Resumerend is Chapters een interessant en uitdagend nieuw Kneebody-album, en dat is altijd goed bij een band die niet van stilzitten houdt. Dat de band zonder vocalisten op tour gaat komt misschien wel heel goed uit.

[usr 3,5 text=”false”]

Deel bericht

Laatste recensies

Casiopea - P4

Casiopea – P4

Right Now Hats Unlimited Jazz/Fusion In 45 jaar onderging de wereldvermaarde Japanse fusionband Casiopea diverse personeelswisselingen, waarbij sommige leden tot twee keer toe terugkeerden. Casiopea

Lees verder »
Federico Calcagno Octet

Federico Calcagno Octet

Mundus Inversus Habitable Records Jazz Klarinettist Federico Calcagno (1995) is de laatste vijf jaar opvallend actief geweest als bandleider of mede-bandleider op niet minder dan

Lees verder »
Clifford Jordan

Clifford Jordan

Beyond Paradiso 1969-1970 NJA Series Jazz in Paradiso Hardbop Beyond Paradiso? Jawel, van de zeven stukken op dit album werden er maar drie echt in

Lees verder »
Albert van Veenendaal

Albert van Veenendaal

Songs From The Secret House Minimal Damage Recordings Jazz/Impro Albert van Veenendaals label Minimal Damage is vernoemd naar zijn invloedrijke album uit 2010, waarop de

Lees verder »