Precies één album – The ArchAndroid – was er voor nodig om artiesten als Esperanza Spalding, Erykah Badu en Prince zich vrijwillig te laten melden bij Janelle Monáe. Haar muziek wordt ‘American psychedelic soul’ genoemd en is diep geworteld in progressieve jazz, soul en funk. En daar doet haar performance nog eens een schepje bovenop.
Kijk naar het energieke optreden van Janelle Monáe bij David Letterman
Ze heeft een futuristische kijk op het bestaan. Ze is panseksueel. Ze heeft een eigen productiebedrijf genaamd Wondaland Arts Society. Ze heeft een alter ego Cindi Mayweather. Maar nog het meest opzienbarende is dat Janelle Monáe in no-time de lieveling is geworden van het publiek én vakgenoten. Erykah Badu, Solange, Miguel, Esperanza Spalding en last but not least Prince zijn allemaal te horen op haar tweede album The Electric Lady. Monáe: “Ik ben vooral blij dat ik mijn succes heb bereikt met de muziek, mijn optredens en het verhaal. En niet vanwege sexappeal, mijn blote kont of borsten.”
Verbeelding
Janelle Monáe (geboren op 1 december 1985) groeide op in Kansas City. Muziek was er altijd. Beide oma’s speelden piano en Monáe ging ook op les. Maar daar moest ze al snel mee stoppen. Haar ouders konden het niet meer betalen. Toch vond haar talent zijn weg: “Als kind deed ik mee aan schrijversgroepen. Soms werden die stukken ook door lokale toneelgroepen uitgevoerd. Ik ben gefascineerd door concepten en verhaallijnen en ik geloof sterk in de verbeelding.” Na een studies aan de American Musical and Dramatic Academy in New York en Freedom Theater in Philadelphia, belandde ze in Atlanta. Daar ontmoette ze Big Boi (Outkast), die haar talent herkende. Hij hielp haar in het begin van haar carrière en introduceerde haar bij Puff Daddy. Dat resulteerde direct in een platencontract op zijn label Bad Boy.
Liveshows
Een tournee van Monáe is pittig. Haar shows zijn groots en theatraal. Met razendknappe choreografie en altijd perfecte gestylde kostuums voor de zangeres en haar hele band. “Op tournee ben ik bijna manisch en is er volop dynamiek en hectiek. Mijn shows zijn soms onwaarschijnlijk heftig. Vaak weet ik zelf van tevoren niet eens precies wat er op zo’n avond gaat gebeuren, dat hangt echt heel erg af van het publiek en de situatie.”
