Voor een bepaalde generatie jazzliefhebbers is dit de Messengers-bezetting die het meest tot de verbeelding sprak. Moanin’, Along came Betty, I remember Clifford, Whisper Not – ze leidden in 1958 tot grote opwinding, niet alleen op een roemruchte plaat als Moanin’ maar ook op live-albums die later verschenen zoals het het Fontana-album 1958 Paris Olympia en het drieluik Au Club St. Germain (RCA). Eind 1958 toerde Art Blakey met zijn Jazz Messengers in een uitgebreide tournee door Europa. De musici: trompettist Lee Morgan, tenorsaxofonist en muzikaal leider Benny Golson, pianist Bobby Timmons en bassist Jymie Merritt. Op 29 november stonden ze in het Kurhaus te Scheveningen, een date tussen bovengenoemde concerten in. Veel nieuws bevat deze nieuwe uitgave uiteraard niet, het repertoire stond in handen van Benny Golson behoorlijk vast. Toch een heel waardevolle en nostalgische uitgave, verspreid over twee cd’s. En met kleurrijke aankondigingen door Blakey himself.
Coen de Jonge
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
