Middenin de Brusselse hiphopscene ontpopt Salomé Dos Santos (23), beter bekend als Blu Samu, zich als ware belofte. In België en Frankrijk luisteren ze al massaal naar haar eerste EP Moka, uitgebracht in juni 2018. Op So What’s Next Downtown bracht ze een sterke show vol met hiphop, rap, funk, jazz en soul. Maar bovenal energie, oprechte emotie en authenticiteit. Na afloop van de show spraken we haar kort.
Door Jasper Bosman (rathermusic.com)
Hoe vind je het om in Nederland op te treden?
“Het is leuk, want het is voor mij nog onbekend gebied. Dat geeft een extra excitement terug aan uw optredens. We hebben hard getourd in Frankrijk en in België waar ik ongeveer wel weet wat voor reactie ik van het publiek kan verwachten, maar hier weet ik totaal niet hoe mensen gaan reageren op mijn muziek. Dat is wel spannend.”
Heeft Nederland een ander type publiek? Vaak wordt gezegd dat Nederlanders nogal statisch staan te luisteren.
“Ja! Dat is heel grappig, want je hebt ongeveer hetzelfde effect in Vlaanderen. Da’s ook vrij statisch. Maar hier vond ik het echt goed meevallen. Ik heb wel vaker in de middag opgetreden en het is jazz dus ik begrijp dat mensen dan geen pogo dans verwachten. Maar ik vind Nederlanders zeer nice, want ik heb het gevoel dat ze wel luisteren. You’re not moving because you are listening to my texts. Dan heb ik zoiets van: I don’t care, just listen to my music.”
Vorig jaar heb je ook op Best Kept Secret gestaan? Hoe vond je dat?
“Da was mijn allereerste hier in Nederland en dat was direct overweldigend. Het onthaal daar was echt geweldig. You had like an open bar for the artists, massages available, great catering. Het was next level shit. I felt like a princess. We hadden ook een super tijd gekregen dus ik heb heel erg genoten van Best Kept Secret. Ik heb veel artiesten gecheckt daar.”
“Wat luister je zelf dan eigenlijk voor muziek?
Ik luister naar heel veel verschillende genres. Het ene moment ben ik naar jazz aan het luisteren, het andere moment naar Kendrick Lamar of naar fado’s. Dus ik heb echt een heel open spectrum wat betreft muziek luisteren.”
Je woont momenteel in Brussel en je komt oorspronkelijk meer uit de Antwerpse scene toch?
“Ja.”
Vanuit de Antwerpse scene word je vaker in één adem genoemd met Coely, die afgelopen zomer op North Sea Jazz stond.
“Ja, wij hebben samen op school gezeten.”
Hebben jullie nog contact?
“Wel, ik ben na 2 jaar van school veranderd dus ons contact is wel wat verwaterd. Maar ze is echt een type persoon waarvan ik kan zeggen: whenever I see her we are back at where we were. Nu is onze relatie meer telefonisch en bel ik haar op voor advies. Bijvoorbeeld als ik veel shows achter elkaar moet doen dan vraag ik: hoe heb jij dat gedaan? Dan geeft ze me tips en het is ook cool, want ik heb het gevoel dat ze mij kan begrijpen in de shit waar ik soms doorheen ga.”
Julie komen dus wel echt uit dezelfde scene?
“Ja, een beetje zo. Coely is echt actief en populair in het Nederlandstalige deel van België, waar al haar mega fans zitten. Ze schreeuwen dan: ‘Coely, Coely!’. Ze gaan echt zot voor haar. En dat heb ik minder, ik ben meer actief in Brussel en Wallonië waar ze dan roepen: ‘I love you!’.”
Hoe zou je jouw achtergrond zelf omschrijven?
“Ik zou zeggen: het is begonnen in Antwerpen, maar toen ik naar Brussel ben gekomen heb ik mijzelf echt in die scene gelanceerd. Dat is echt mijn scene, daar is het voor mij allemaal begonnen. Daar heb ik ook mijn eerste solo concerten gekregen en de echte erkenning voor mijn eigen muziek. Dat kwam allemaal uit Brussel.”
Als inspiratiebronnen worden Erykah Badu en Lauryn Hill vaak bij je aangehaald. Is dat terecht?
Ja, ik noem het wel inspiratiebronnen. Ik ben in mijn muziek niet altijd bewust bezig met inspiraties, maar vaak kom ik achteraf dan toch wel tot de conclusie van: Hey, this sounds a little bit like Erykah.”
Mensen zijn altijd geneigd om je in een hokje te plaatsen. Vind je dat vervelend of niet?
Aan de ene kant waardeer ik het wel, maar aan de andere kant vind ik het ook wel annoying soms inderdaad. ik wil niet de volgende Lauryn Hill zijn. Ik vind dat Lauryn Hill geweldig is, maar ik wil wel gewoon mijn eigen Salomé Dos Santos zijn.”
Doe dat je goed, dus dat gaat dik in orde komen.
“Dank je wel.”
Wat opviel tijdens je show is dat je een gedicht voordroeg om jezelf te introduceren. Je dicht veel hè?
“Ja.”
Hoe ben je op het idee gekomen om poëzie in je show te verwerken?
“Omdat ik eigenlijk begonnen ben met poëzie schrijven. Dat was voordat ik mijn eerste eigen songs maakte. En ik denk dat ik op rap verliefd ben geworden omdat het poëzie bevat en omdat dat het een manier was om heel poëtisch te zijn met uw teksten en meer ritme te spelen ook. Het is eigenlijk ook een deel van wat mij heeft gepusht om te rappen en te meer dat ik het ook in mijn show bracht. Feels natural for me.
Ik denk dat het publiek er goed op reageerde. Je kon merken dat de mensen aandachtig aan het luisteren waren.
“Ja dat is kei leuk! Echt super nice. Dat is waarom ik van Nederlanders houd.”
Ze swingen misschien niet zo, maar ze luisteren wel.
“Yes, exactly. Op de momenten dat er echt goed geluisterd moet worden zijn ze super aandachtig en dat doet me kei veel plezier.”
Je hebt in juni dit jaar je eerste EP Moka uitgebracht. Ben je al aan het werken aan een album?
“Ja. Maar ik kan nog geen datum noemen wanneer het uit zal komen, want ik wil er echt mijn tijd voor pakken. Ik wil met echte muzikanten gaan werken en ook componeren. En een album is voor mij echt een big thing. Een EP is gemakkelijker, want je kunt dan een paar sounds laten horen waar je de laatste tijd mee bezig bent geweest. Een album is echt een statement. Dus daar ga ik echt lekker hard aan werken dit jaar.”
Wat kunnen we muzikaal gezien verwachten op een album van Blu Samu?
“Heel veel variëteit. Je kunt jazz verwachten, soul, funk en trap op een gegeven moment. Ik denk dat mijn album heel divers gaat zijn, maar het blijft nog steeds eerlijk en…over mij…mijn universum.”
Heb je een bepaalde boodschap die je graag wil uitdragen met je muziek?
“Ik denk dat de allerbelangrijkste boodschappen in mijn tekst vooral zijn dat je ‘echt moet zijn tegenover uw eigen’. Embrace the flaws. Be You. Be the best version of you that you can be but be happy with who you are. Maar ook het overwinnen van moeilijkheden en het feit dat dit ook uw sterkte kan zijn en niet per se een zwakte moet zijn. Niet dat je nu een loser bent, omdat je een ‘kakleven’ hebt gehad.”
Hoe gaat het nu eigenlijk met je? In de Belgische media is ook veel te lezen over je moeilijke tijden, foute vrienden, schulden en dat soort zaken.
“Het gaat echt goed. Deze muziek heeft mij veel positiefs bijgebracht, maar het was ook wel echt aanpassen voor mij. We hebben super hard getourd en dat bracht een hele nieuwe dimensie voor mij waar ik aan moest wennen. Het waren echt stugge weken. Het was even moeilijk voor mij, omdat ik alles had gekregen wat ik wilde. Dat was echt een schok voor mij. Ik kwam vanuit die harde, moeilijke tijden en toen ging alles plotseling goed. Mein brein dacht: really? We made it? Is it going well?. Dus het heeft echt adaptiviteit gekost. Nu ben ik echt blij met wat ik gedaan heb en waar ik nu sta.”
Wat was het precies dat je wilde? Waar was je naar op zoek?
“Ik ben gewoon mijn droom aan het uitleven. Mijn muziek aan het delen met mensen. Op allemaal verschillende plekken kan ik connecten met verschillende mensen. Ik heb goede vrienden die mij graag zien en mij ondersteunen in good and in bad times. Mijn relatie met mijn moeder is beter. I am growing as a human being. Dat laatste deed ik eerst ook wel, maar met minder positieve dingen om me heen. Nu heb ik echt zo the package om goed te gaan en mijn leven ook. Dat is echt nice.”
Heeft dat te maken met het feit dat je verhuisd bent naar Brussel?
“Ja, en het heeft ook te maken met het feit dat ik eindelijk heb gezegd ‘ik ga me zetten achter hetgeen IK wil doen en wat IK leuk vind’.”
Voor jezelf opkomen…
“Ja en dan kom je ook mensen tegen die JOU graag zien en niet verwachten dat je anders bent omdat je vanaf het begin al zegt: that’s me.”
Laatste vraag: wat staat er voor de komende tijd op het programma?
“The tour just ended. We hebben tijd om gewoon te werken en muzikanten te ontmoeten. Ik heb nog een show in Zwitserland, dat heb ik nog nooit gedaan dus dat wordt wel cool. En ik heb nog een show met live-muzikanten [klapt op de tafel]. Een hele band die mijn EP uit het hoofd heeft geleerd dus daar ben ik ook ziek excited voor.”
En ook werken aan het nieuwe album misschien?
“Ja, natuurlijk. En we gaan in de tussentijd ook wel een single uitbrengen om de mensen warm te houden.”
We praten nog even verder over de show. Ik probeer mee te geven dat ze vooral deze lijn moet voortzetten en niet moet zwichten voor de wensen van mensen om zich heen. Hopelijk past ze goed op zichzelf.
