Soul Clap
LRK Records//Willwork4funk
Soul/funk
In plaats van etiketten te verafschuwen en uit te gaan van de eigen uniciteit, zoals in de tijd van opa, vergelijkt de moderne artiest zich, uit marketingmotieven, graag met anderen om hun plaats in het enorme muzikale aanbod aan te duiden. Bella Brown verwijst naar Sharon Jones (1956-2016), en de gelijkenis is inderdaad treffend. De zangeres uit Los Angeles haalt haar inspiratie uit 70s funk en soul, zoals de Blaxploitation-stijl hoes van het debuutalbum Soul Clap al verraadt. Het is allemaal te serieus om een pastiche te zijn, maar clichématig is het wel. Behalve Sharon Jones echoot ook een vroege Sly Stone door, en de blaaspartijen klinken alsof The JB’s zelf zijn opgetrommeld. De originaliteitsprijs verdient de muziek dus niet, maar het is allemaal wel met overtuiging, liefde en deskundigheid uitgevoerd. Bella Brown & The Jealous Lovers zijn, zeker op een festival, een feestje.
Peter Schong
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
