Itamar Borochov

Arba
Greenleaf Music
Jazz
Op Youtube is een aardig filmpje te zien waarop Itamar Borochov (Tel Aviv, 1984) zijn nieuwe Monette kwarttoontrompet demonstreert, met een vierde ventiel, waardoor op natuurlijke wijze blue notes gespeeld kunnen worden, maar ook de tonen, typisch voor orientaalse en Afrikaanse muziek. Het verschafte Borochov toegang tot het prestigieuze Greeenleaf Music van trompettist/componist Dave Douglas, waarop avontuurlijke jazz een onderdak vindt. Mensen als Kneebody en Donny McCaslin zijn labelgenoten. Op Arba, het vierde soloalbum voor Borochov, duikt de trompettist en componist diep in zijn Midden-Oosterse wortels. De fundering voor Arba is gelegd gedurende de pandemie, zoals zoveel muziek van dit moment, toen Borochov terugkeerde naar Jaffa, de aloude Israelische havenstad waar hij zijn jeugd doorbracht. Dat, plus zijn nieuwe Monette, zorgde voor een intrigerende collectie stukken, waarop jazzidioom op overtuigende wijze vermengd wordt met oosterse invloeden. Pregnant is dat in Bayat Blues, gebaseerd op de bayati toonladder, gebruikelijk in bijvoorbeeld Turkse en Arabische muziek. Halverwege de track treedt een versnelling op, met een hoofdrol voor drummer Jay Sawyer, waarmee het ineens volkomen jazz wordt. Zo heeft Arba meer verrassingen in petto voor de luisteraar, zoals het opgetogen Truth, waarin trompettist Borochov een een-tweetje speelt met bassist Rick Rosato, die we kennen van Immanuel Wilkins, Gilad Hekselman, Ben van Gelder en Shai Maestro, om een paar te noemen. Itamar Borochov beschikt over een mooi warme, melancholieke maar ook lichte toon. Samen met de repertoirekeuze voor Arba maakt dit een heel bijzonder album.
Dietmar Terpstra