Met Blue & Lonesome keren de Stones niet geheel onverwacht terug naar hun roots. Hun eerste LP uit 1964, die simpelweg de bandnaam als titel heeft, bestaat voornamelijk uit covers van Afro-Amerikaanse muziek. De volgende plaat, 12 x 5, wordt deels opgenomen in de Chessstudio in Chicago en nadat ze zich in 1965 met Satisfaction wereldwijd op de kaart hebben gezet, nemen ze Muddy Waters, Buddy Guy & Junior Wells als voorprogramma mee op tournee. Tot begin jaren zeventig staat op vrijwel elk album wel een bluescover en de bluesclubs in Amerika worden steevast met bezoeken vereerd als de band daar op tournee is. De adoratie wordt gretig beantwoord vanuit de blueswereld. In 1978 schalt Miss You uit elke jukebox in zowel de south- als de westside van Chicago en elke zwarte band die daar optreedt heeft de song op de setlist. Als klap op de vuurpijl verschijnt in 1997 de wereldwijd uitgebrachte cd Paint It Blue, The Songs Of The Rolling Stones, waarop een dozijn bluesgrootheden onder wie Luther Allison, Otis Clay en Taj Mahal nummers van de band interpreteren. Onder leiding van Blue Note-topproducer Don Was neemt de band in december 2015 binnen drie dagen in een Londense studio een dozijn, voornamelijk uit de geschiedenis van de Chicago blues getrokken, covers op. Naast de vier Stones leggen de al decennia meespelende Chuck Leavell, Matt Clifford (beiden toetsen) en Darryl Jones (basgitaar) een solide bodem. Eric Clapton, die in de studio ernaast aan een album werkt, voorziet Everybody Knows About My Good Thing en I Can’t Quit You Baby van gepaste slide- en solopartijen. De band klinkt op alle tracks als een gedegen Chicago blues band uit de jaren zestig/zeventig. De net niet te obligate covers van Memphis Slim (de titelsong), Little Walter, Eddie Taylor, Magic Sam en Lightnin’ Slim worden strak en stevig, maar niet vernieuwend uitgevoerd. Jammer is dat Mick Jagger zich nooit écht heeft toegelegd op zijn harmonicawerk. Hij kan geen single notes spelen en zijn gestuntel op de verre van zuiver zijnde harpjes is tenenkrommend. Daarvoor had Sugar Blue, de man die destijds zo indrukwekkend speelde op Miss You, moeten worden opgetrommeld. Is de cirkel hiermee rond? Nee, de recent uitgebrachte DVD Havana Moon van hun optreden in Cuba in 2016, de megashows aan de Amerikaanse westkust in oktober jl. en geruchten over een toekomstig studio-album duiden er niet op dat de zeventigplussers definitief zijn versteend.
Rien Wisse
