Saxofonist Lester Willis Young (1909-1959) is in de jazz de verpersoonlijking van de zachte droefenis. Klank, stijl, uiterlijk en levensverhaal vallen als een perfect kunstwerk samen. ‘He was a hurt man, and he died with a broken heart’, volgens drummer Willie Jones. Lester was een broze melancholicus, een musicus die ook later nog tot grote hoogte kon klimmen als hij het op zijn heupen kreeg. Vooral in schrijnende ballads toonde hij dan zijn meesterschap. Lester Young: een icoon van de weemoed. Till we shall meet and never part, staat op zijn grafsteen.
Onder aan de pagina kun je deze tracks beluisteren via Spotify.
1. Shoe Shine Boy (1936)
Het studiodebuut van Lester Young met een klein gezelschap uit de Basieband. En meteen een magistrale solo. Later maakte men er graag transcripties van, zoals het hoort bij een subliem kunstwerk.
2.Blue and Sentimental (1938)
Lester Young met het orkest van Count Basie in een meesterstuk.We horen niet alleen Lester (op klarinet!), ook de solo van Herschel Evans vormt een prachtig contrapunt.
3. When You’re Smiling (1938)
Een opname met de band van pianist Teddy Wilson, waarin o.a.trompetttist Buck Clayton, gitarist Freddie Green en drummer Joe Jones. En natuurlijk Billie Holiday, op een van haar meest gelukkig klinkende songs.
4. Lester Leaps In (1939)
Weer met Count Basie, nu met de Kansas City Seven en een eigen compositie (op de akkoorden van I Got Rhythm). Een klassieke vertolking, die werd opgenomen in de galerij van Milestone Recordings in American Music.
5. The Man I Love (1939)
Het waren gevoelige zielen die elkaar haast telepathisch begrepen, zangeres Billie Holiday en Lester Young. Ze woonden een tijd bij elkaar, maar de relatie bleef strikt platonisch. Liefde konden ze elkaar wel geven via de muziek.
6. I Don’t Stand a Ghost of a Chance (1944)
Het lied werd door Bing Crosby in de jaren dertig geintroduceerd, maar daarna namen vooral saxofonisten het op in hun repertoire. Zo ook Lester Young (hier met met Count Basie) in een hartverscheurende versie. En een meesterstuk in het genre ballad playing.
7. Back To The Land (1946, album Lester Young Trio, Verve)
Een track uit een rij opnamen met pianist Nat King Cole en drummer Buddy Rich. Lester Young was psychisch niet onbeschadigd uit het leger gekomen, maar op deze sessies (een idee van Norman Granz) was daar niet veel van te merken, zeker niet in deze blues van eigen hand.
8. Just You, Just Me (1952, album With The Oscar Peterson Trio, Verve)
Een definitieve versie van een sessie die tot de beste behoorde van Youngs output na de oorlog. Met Oscar Peterson, gitarist Barney Kessel, bassist Ray Brown en drummer J.C. Heard. Een plaat die iedereen zou moeten hebben.
9. I Guess I’ll Have to Change My Plan (1956, album The Jazz Giants)
Een soort reunie, dit album met o.a. trompettist Roy Eldridge, pianist Teddy Wilson en drummer Jo Jones. Een van de betere sessies uit de laatste fase van Lesters leven. Ook nog imposant: Gigantic Blues, de naam zegt het al,
10. Fine and Mellow (1957, album/film The Sound of Jazz)
Dit is de roerende solo die hij in de televisie-uitzending The Sound of Jazz speelde achter Billie Holiday Twee geknakte zielsverwanten in hun nadagen, die elkaar weer vinden in een weemoedige blues. Jammer genoeg had de regisseur dat unieke moment niet door en hield Lester grotendeels buiten beeld…
11. There Will Never Be Another You (1959, album Jazz In Paris)
Het einde. Lester zoop alleen nog maar en at niks meer. Toch was hij in maart 1959 nog eens in een studio, en nog wel in Parijs met o.a. drummer Kenny Clarke. Tien dagen later was hij dood.
NB: het oude werk van Lester Young is vele malen ‘gebootlegd’ en op allerlei labels verschenen. Hieronder een aantal uitgaven van het meer betrouwbare soort.
Classic 1936-1947 Count Basie & Lester Young Studio Sessions, Mosaic Records
The Kansas City Sessions (recorded in 1938 and 1944) Commodore Records
The Complete Aladdin Recordings (1942–7)
The Complete Savoy Recordings (recorded 1944–50)
The Complete Lester Young Studio Sessions on Verve – 8-CD
