Live at the Berlin Jazzbühne Festival 1982
The Lost Recordings
JAZZ
Er zijn platenmaatschappijen die graag aanprijzingen als lost recordings in hun marketing stoppen. Soms vraag je je af of we ze zouden missen; als er meer dan vijftien albums uit een bepaald jaar van Chet Baker op de markt zijn, mag je van oververzadiging spreken. Gelukkig is er met deze registratie van Philip Catherine en zijn toen 17-jarige maatje Nicolas Fiszman wel iets bijzonders aan de hand. Ten eerste speelden ze echt als een duo, zonder verdere begeleiders – twee begaafde gitaristen. Ten tweede moesten ze bij Checkpoint Charlie over de grens tussen West- en Oost-Duitsland: de Volksbühne waar het festival gehouden werd lag in de DDR. ‘s Avonds gingen ze weer terug, voor precies hetzelfde concert maar nu in West-Berlijn. Opvallend creatieve muziek: er was nauwelijks iets uitgeschreven. Met Fiszman kwam het later best goed; hij ging de wereld over met Sting.
Coen de Jonge
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
