Zo was het niet bedoeld, maar het werd een postume uitgave. Trompettist Kenny Wheeler en pianist John Taylor maakten in 2005 dit duo-album in Ludwigsburg. Het zou in 2015 worden uitgebracht als eerbetoon aan Wheeler, die in 2014 overleed. John Taylor schreef er een roerend tekstje voor, maar voordat de cd op de markt kwam overleed hij zelf ook plotseling. Daarmee kwam een lange muzikale samenwerking tot een einde. Het album vormt een waardevolle erfenis; tien stukken (negen van eigen hand, een van Strayhorn) waarin de partners elkaar betekenisvol omcirkelen, in elkaar opgaan en zich verwijderen. Dat ze een fakkel hebben overgedragen blijkt opmerkelijk genoeg uit een nieuw album van twee jonge Fransen: trompettist Nicolas Genest en pianist Yvan Robilliard. Op hun fraaie cd A Long Lone Way (Cristal Records/Harmonia Mundi) hanteren ze een vergelijkbare aanpak: negen eigen stukken, één standard. Ach ja, alles verandert en alles blijft toch hetzelfde.
Coen de Jonge