Na het overlijden van bandoprichter Jan Laurens Hartong, speelde Nueva Manteca twee jaar niet. Inmiddels is de band een internationaal gezelschap, dat zich op hun nieuwe plaat ‘Art’ verrassend verdiept in Art Blakey & The Jazz Messengers. ‘Zij speelden zulke pure jazz, daar denk je als latinband niet meteen aan.’
Tekst: Rik van Boeckel
Pianist, componist, arrangeur en docent Jan Laurens Hartong (1941-2016) richtte in 1982 de salsaformatie Manteca op. Na zijn muzikale ervaringen op Cuba besloot hij in 1987 met Nueva Manteca richting de latinjazz te gaan, maar dan zonder zangers. De band speelde met Hartong wereldwijd op grote festivals en podia. Nu is er een nieuwe internationale line-up met musici afkomstig uit Nederland, Venezuela, Duitsland en Uruguay. Saxofonist Ben van den Dungen en percussionist Nils Fischer trekken de kar van het nieuwe Nueva Manteca, dat sinds 2018 weer muziek maakt.
Tweedejaars student
Ben van den Dungen speelt vanaf 1983 bij Manteca. ‘Onder andere met trompettisten Toon de Gouw en Jarmo Hoogendijk en percussionist Jan-Luc van Eendenburg’, vertelt hij. ‘We speelden salsanummers van Eddie Palmieri en Tito Puente. Ik zat toentertijd op de jazzafdeling van het conservatorium en Jan Laurens Hartong was een van mijn docenten. Mijn allereerste professionele concert met Manteca was voor het jazzprogramma van de TROS, Sesjun. Een jonge Nils Fischer werd in 1993 gevraagd voor Nueva Manteca. ‘Ongelofelijk, ineens stond ik als tweedejaars student met mijn docenten te spelen. Ons allereerste optreden samen, was met de percussielegende Giovanni Hidalgo in Paradiso’, herinnert Fischer zich.
Pioniersfunctie
De band fungeerde als een soort trainingscentrum voor veel muzikanten en had een pioniersfunctie voor de acceptatie van latinmuziek in Nederland. ‘Jan heeft dat naar een hoger plan gebracht,’ stelt Van den Dungen. ‘Niet alleen salsa dansmuziek, maar ook concertmuziek. In de jaren tachtig was er een salsahausse en een revival van jazzmuziek. Dat liep synchroon met de opkomst van allerlei latinbands. Tegelijkertijd hadden we hier veel muzikanten uit Colombia, Cuba, Venezuela en de Caraïben. De jaren tachtig en negentig waren de topjaren van latinmuziek. Nueva Manteca is daar het gevolg van en hebben ons in die tijd ontwikkeld. We hadden de mazzel dat we internationaal konden spelen, zoals in Puerto Rico, Trinidad, Amerika, Canada, Engeland en Colombia.’
Foto: Eric van Nieuwland
Dit is een deel van het interview dat Jazzism met Nueva Manteca had. Het volledige artikel vind je in Jazzism 2-22. Klik hier voor het magazine.
