Jan van Duikeren’s JVD4 feat. John Engels, Marcel Veenendaal, Tineke Postma

Short Stories
Zennez Records
Jazz
Ook voor trompettist Jan van Duikeren bracht de covidcrisis een hoop gedoe en ellende, in de vorm van talloze gecancelde shows en het inzicht dat cultuur in Nederland als linkse hobby wordt beschouwd. Aan de andere kant bood het hem de gelegenheid eindelijk eens een plaat op te nemen met de strijkers van het Metropole Orkest, samen met pianist Karel Boehlee, bassist Aram Kersbergen, drummer John Engels (voor wie het samen opnemen van deze ballads een langgekoesterde wens was) en saxofonist Tineke Postma. En zanger Marcel Veenendaal, die we kennen van de Haagse rockband Di-Rect. Die laatste is meteen een van de verrassingen van dit album, zijn Allmost Blue (Elvis Costello) gaat door merg en been. Geen wonder dat de band dit nummer drie keer speelde tijdens de opnamen, simply because we loved playing it together. Heel fraai is ook de liefdevolle opener van het album, Van Duikeren’s opnieuw garrangeerde compositie Mum, waarin zijn fluwelen toon volledig tot zijn recht komt. Een logistiek huzarenstukje moeten de opnamen van de plaat sowieso geweest zijn, aangezien iedereen (corona!) bij elkaar zat in de studio. Juist daarom sluit de plaat waarschijnlijk ook af met een instrumentale versie van Artie Butlers ode aan de levenslust, Here’s To Life. Mooi.
Dietmar Terpstra