Op 14 december 2020 was het honderd jaar geleden dat Clark Terry werd geboren. Van die eeuw beleefde hij 94 jaar mee, waarin hij Amerika haast onherkenbaar zag veranderen en hij zelf uitgroeide tot een wereldwijd geliefde trompettist en bugelspeler. Zijn spel was onmiddellijk herkenbaar en zijn muziek straalde altijd blijmoedigheid uit.
In 1920 geboren in St. Louis, begonnen bij de langs kermissen trekkende Big Fat Mamma-show van zangeres Ethel Hut, daarna langzaam opgeklommen via de bands van onder anderen George Hudson, Eddie “Cleanhead” Vinson, Lionel Hampton, Lucky Millinder, Charlie Barnet, Count Basie en vanaf 1951 acht jaar lang Duke Ellington. Bij Ellington ging hij er onmiddellijk financieel op vooruit, van 140 tot 250 dollar per week. Maar hij moest zich wel muzikaal bewijzen voor hij door zijn medemusici werd geaccepteerd.
Tonight Show met Johnny Carson
Na zijn tijd bij Ellington en een kort intermezzo bij Quincy Jones zette Clark Terry een belangrijke historische stap. De lucratiefste vaste posities voor musici in New York waren de orkesten van de landelijke televisienetten. Op 21 maart 1960 trad Terry als eerste zwarte muzikant toe tot een van die staforkesten, dat van NBC. Hij speelde daar vooral in het orkest van de Tonight Show met Johnny Carson. De bandleider was Skitch Henderson, en toen die in 1967 vertrok, gingen er geruchten dat Clark Terry hem zou opvolgen. Maar van hogerhand kwam het woord dat wanneer een zwarte voor de band kwam te staan, de kijkcijfers in het Zuiden rampzalig zouden dalen. Hij bleef nog vijf jaar in dienst bij NBC en begon daarnaast zijn eigen Big Bad Band, waarmee hij in 1970 in Carnegie Hall optrad.
Gastsolist op jazzfestivals overal ter wereld
Vanaf 1972 kwam zijn leven steeds meer in het teken van eerbetoon te staan. Steevast toejuichingen wanneer hij als gastsolist op jazzfestivals overal ter wereld verscheen. Tegelijkertijd werd hij steeds meer gekweld door ondraaglijke rugpijnen waartegen geen operatie of behandeling hielp. Maar ook hier sloeg hij zich met zijn onaantastbare geestkracht doorheen. Tot op 21 februari 2015 een einde kwam aan Clark Terry’s weergaloos welbestede jazzleven.
Het volledige verhaal over Clark Terry kun je vinden in Jazzism #1 van dit jaar. Gemist? Via onze webshop kun je eenvoudig voorgaande edities van Jazzism aanschaffen.
