Elmore James For President
Continental Records
Blues
Johnny Mastro vormde zijn band in 1994 en noemde hem naar de eigenares van de in LA gevestigde bluesclub waar ze vaak mochten spelen. Inmiddels is Mastro verkast naar New Orleans, waar zijn rauwe stadsblues in goede aarde valt. Ook in de lage landen kan de furieuze, beendroge, door vervormde (slide)gitaren en volvette mondharmonica verrijkte muziek van Mama’s Boys op waardering rekenen. Elmore James For President (Waarom niet? Hij doet het vast beter dan The Orange One) biedt, net als de voorgaande albums, een staalkaart aan stijlen, die slechts aan drie criteria voldoen: hard, vuig en compromisloos. Het is een bijzonder goed teken dat er nog bands zijn als Johnny Mastro & Mama’s Boys, die ons zonder terughoudendheid leren dat er maar één kleur is die er werkelijk toe doet, namelijk blue.
Dietmar Terpstra
Rein de Graaff
Sippin’ At Bells Timeless Zoals pianist Rein de Graaff (1942) bij zijn inmiddels spaarzame concerten elke keer zegt: “Wij spelen alleen maar jazz uit de
